| පැටවුන්ගෙ ඇදය ගැන කවි ලියන, | බුම්මාන |
| මහවුන්ට, කකුළුවොම දෙති ඉහළ | සම්මාන |
| ධීවරයො හෙට ඇවිත් අඩු දෙකෙන් | අල්ලාන |
| දියහැලියෙ දැම්ම විට පිළිස්සෙයි | අම්බාන |
| රතු රෝස මල් පුදති පිනට ලද | රුව වතේ |
| සල්ලාල සමනල්ලු පැණි උරති | හිතුමතේ |
| හැලෙන පියපත්, පෙති ව පිපුන කල | තුරු මතේ |
| ඉකි බිඳින කොඩ මල්හි බිහි වුණේ | එම කැතේ |
| කැකුළු මුකුලිත කරන නටුවෙන්ම | උගුළුවා |
| බබරුන්ව එල්ලන්න දැල වියයි | මකුළුවා |
| අකල් මල් කැකුළකට මළ බබර | පණ යවා |
| කැප්පෙටිය අතු අකුල මකුළු දිවි | වැනසුවා |
| මිලින හිරු වළදාන සිඳු සුසානය | දෙසින් |
| සඳක් තරු පන්තියට පැමිණ ඇඳුරිඳු | වෙසින් |
| එළි ජනන පාඩමයි උගන්වන්නේ | තොසින් |
| දවල් සුද ලබනු අටි ඇතිව රෑ නුබ | කුසින් |
| ලපේ හන්ගමින් පුරසඳ | වැණුවාට |
| ඔපේ පොත්තෙ විතරයි පුන්පොහො | රෑට |
| ලිපේ පුළිගුවත් තනියම දෙයි | පාට |
| අපේ මළණුවන් රැවටුණි දෝ | කාට |
| මලේ පිරෙන රොන් ඇති මල්වර | දාට |
| ලොලේ කර වහති නිලමැස්සොත් | ඊට |
| හැලේ මිලින වී කුසුමත් පෙති | පාට |
| මලේ, නාඩපන් මල උබෙ | නූනාට |
| සිනේ රූ පෙමින් විසිතුරු | කෙරුවාට |
| උණේ ගැනෙන හැටි විරහව ආ | දාට |
| සෙනේ දිය සොයා කතරේ | දිව්වාට |
| අනේ මිරිගුවෙන් පල නැහැ | තිබහාට |
| ගෙලේ පෙම නමින් මාලය | බැඳුනාට |
| මලේ, මොකද ගෙල සිරකරගෙන | ඊට |
| පැලේ පහන වෙත ඉගිලෙන | මෙරුවාට |
| සිලේ උණුහුමයි හිටියේ | පරහාට |
| මැවී වැදිරියක් ,ජනපද | කලණීට |
| දැවී නැවුණු ලෙස, පතිවත | තිබුණාට |
| නොවී කුමරියක්, බඹසර නැති | මෑට |
| සෙවීමට රුවක් ලොව හැකිවෙද | කාට |
| ඇඟේ අවුලුවන් හිමිකම | කීවාට |
| "නගේ, මතු සසර උබ මගෙ " | පැතුවාට |
| සගේ රැළ උබෙන් "යළි එනු" | යැද්දාට |
| නැගේ ගිනි කදන් මතු උපදින | දාට |
| ළයේ පිපුන පෙම් මල් | පරවූවාට |
| දියේ නෙළුම ලෙස පිපියන් | හැමදාට |
| වියේ සිදුර දුටු කණ | කැස්බෑවාට |
| මයේ මළනුවන් අරුතක් දෙයි | ඊට |
| කුසේ හුලං රෝදෙට | පුරවන්නේ |
| පිය තුම අද උදයෙත් | බඩගින්නේ |
| පවුලේ මුළු බර පැඩලෙට | දෙන්නේ |
| බයිසිකලෙන් ඔහු වැඩටයි | යන්නේ |
| වලෙහි ගොඩෙහි රෝදය | කැරකෙන්නේ |
| සමබර ලෙස යයි සමතල | තැන්නේ |
| කඳු නැගලා පල්ලම්ද | බහින්නේ |
| ජීවන රෝදෙද මෙලෙස | බැමෙන්නේ |
| හති දමමින් පැඩලය | පාගන්නේ |
| ඒ හුස්මයි අප හට පණ | දෙන්නේ |
| දහදිය කැට සුළඟේ | පාවෙන්නේ |
| ඒ සුවඳයි බත් ඇට මුසු | වෙන්නේ |
| දිය කපනා සේ සුළං | කපන්නේ |
| රතු ඉර පැඩලයෙ වේගෙ | හදන්නේ |
| හැඩලයෙ බැදි පඩුරේ | බලයෙන්නේ |
| නිවසට එන තුරු දෙවි | රැකදෙන්නේ |
| පඩි දින එන තුරු ඇඟිලි | ගනින්නේ |
| මසකට දවසක් සඳ | පායන්නේ |
| පොඩි බඩු මල්ලක් හැඩලයෙ | ඉන්නේ |
| ටොෆී දෙකක් මට නෑ | වරදින්නේ |
| රතු පාටින් දිලිසෙන තරු අතරින් පුර | හඳ එනවා |
| පිතු පැල්පත එළිපත්තේ හිඳ තවමත් | වැළපෙනවා |
| නෙතු රැවටුණු දහසක් අතරේ මගෙ පුතු | නිදියනවා |
| පුතු හින්දා දෙව්ලිය වූ, මම රෑ හීනෙට | වෙනවා |
| පොළවෙත් මිණි අහිමි නිසා පුතු සිත දරදඩු | වූවා |
| මුවහත් පිහියේ දාරය ආදර රුහිරය | නෑවා |
| හිරබත් අවසන් වන දා මගෙ ලේ බිඳු මිණි | වේවා |
| සිරිකත් මැදුරට වඩමා ඇගෙ ගෙල මණි | පළදාවා |
| අජසත් කෙලෙසුන් පරදා නිවන් පුරෙහි | රජ වෙනවා |
| සිරිමත් පුතු වෙලා එදා උබ මගෙ කුස | උපදිනවා |
| සැරියුත් මහ සඟ ගිය මඟ මගේ පුතුට | එළිවෙනවා |
| කිරිබත් දානය පුදලා උබේ මවුත් | සැනසෙනවා |
