පොළවෙන් වතුර ඇද බිමටම අත | සෝදා |
අහසින් දෙරණ වෙත වෙයි කවදත් | බාදා |
කලකින් දිය නොදී රළු නියගය | සාදා |
සැණෙකින් විසුණු කළ අරුමය වැසි | ආදා |
දිනකර වැහිවළාවට නතු | වී යද්දී |
ගොරතර සුළඟ සමගිව මහ | වැසි එද්දී |
කඩදොර පන්සලේ පිළිමය | යට වෙද්දී |
ගගතෙර ඉතුරුණා මිහිමව | අඩවද්දී |
නායට දෙපළු වූ සාමස්සර | කන්දේ |
දෑහෙට කදුළු උතුරන මැසිවිලි | සද්දේ |
යායට ගිලුණ පැල්පත් මුදුනත් | මැද්දේ |
නාහෙට දුගඳ කුණු කඳු මුහුදට | ඇද්දේ |
සාගර ජලය ලුණුරස අරුමයක් | නොවේ |
සෝබර කඳුළු ගඟුලැලි මුහුදටම | පෙවේ |
ආදර හදැති මිහි දෙවිවරු මෙයට | තැවේ |
සාදර දෑත දෙයි, විත් පොදි බැදන් | නැවේ |
පොලයෙන් රටක ඉරණම දෙවි වෙත | පුදනා |
බලයෙන් රටවැසියො තව අසරණ | කරනා |
නිරිඳුන් වැඩවසන දෙරණට දුක | වඩනා |
මෘගසන් වැස්ස එන්නට අතැගිලි | ගණිනා |
Wednesday, May 25, 2016
මහවැසි
Labels:
කවි
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
nice
ReplyDeletethankz
ReplyDelete